Jesteśmy przebodźcowani, przeinformowani, z jednoczesnym poczuciem «niebycia na bieżąco», «niedoinformowania», «niebywania». Odnosimy wrażenie, że omija nas wszystko to, co dobre, ciekawe, wartościowe i ważne. Wypolerowane życie innych, pokazywane na mediach społecznościowych, staje się więc naszym niedościgłym i niespełnionym marzeniem. Jeśli – w dużym uproszczeniu – rzeczywiście tak jest, to kto wie…? Być może cierpimy na FOMO (akronim dla Fear of Missing Out , które proponujemy tu odczytywać jako «strach przed odłączeniem»)?
Jesteśmy przebodźcowani, przeinformowani, z jednoczesnym poczuciem «niebycia na bieżąco», «niedoinformowania», «niebywania». Odnosimy wrażenie, że omija nas wszystko to, co dobre, ciekawe, wartościowe i ważne. Wypolerowane życie innych, pokazywane na mediach społecznościowych, staje się więc naszym niedościgłym i niespełnionym marzeniem. Jeśli – w dużym uproszczeniu – rzeczywiście tak jest, to kto wie…? Być może cierpimy na FOMO (akronim dla Fear of Missing Out , które proponujemy tu odczytywać jako «strach przed odłączeniem»)?
To fragment wstępu do raportu z badań nad tzw. FOMO, którego współautorem jest dr Tomasz Baran z Wydziału Psychologii UW.
Badacze postawili sobie za cel m.in. sprawdzenie skali problemu w Polsce, jego związku z dobrostanem psychofizycznym. Ponadto podzielili się rekomendacjami dotyczącymi tego, jak świadomie korzystać z zasobów Sieci i jednocześnie dbać o swój dobrostan.
Link do raportu:
https://goo.gl/pnfT91
Data publikacji: 16 października 2018
